کلیستین یا همان کلیستین سولفات آنتی بیوتیکی پلی پپتیدی از خانواده پلی میکسین ها میباشد که بر روی باکتریهای
گرم منفی اثر قابل توجهی را دارد. اگرچه مکانیسم اثر این آنتی بیوتیک به
درستی مشخص نگردیده است لیکن به نظر میرسد این آنتی بیوتیک با تاثیر بر
غشاء سلولی میکروارگانیسم ها سبب از بین رفتن آنها میگردد. جذب گوارشی تقریبا ندارد ولی باز هم مصرف بسیار بالایی دارد. دلیل این امر چیست؟
چون که کلیستین می تواند تا حدودی موجب خنثی سازی اندوتوکسین باکتریهای گرم منفی شود و به سرعت تاثیر خود را نشان می دهد به همین دلیل کلیستین را یک آنتی بیوتیک باکتریوسید می دانند که در حالت رشد و یا سکون، میکروب ها را از بین می برد و مقاومت نسبت به این ترکیب کمتر مشاهده شده است. این دارو جهت پیشگیری و درمان عفونتهای گوارشی ناشی از سالمونلا، پزدوموناس ها و هموفیلوس در دام و طیور استفاده می گردد ودر سایر موارد میکس آن جواب خوبی می دهد خصوصا یا انروفلوکساسین. می گویند کلیستین جذب از مخاط دستگاه گوارش را ندارد که بنده این را قبول ندارم چون که شرکت های اروپایی توصیه می کنند تجویز این دارو در طیور واجد اختلالات کلیوی توصیه نمی شود.(پس جذب بسیار پایین است) ولی در مقدار توصیه شده عارضه جانبی خاصی دیده نشده است. تحقیقات جیسون و همکاران در هلند در سال 2015 نشان داد که اگر مخاط روده تخریب شده باشد کلیستین از طریق روده جذب میگردد که میتواند عوارض مسمومیت و حساسیت در حیوان ایجاد نماید.
