کلرامفنیکل نوعی انتی بیوتیک باکتریواستاتیک است که از طریق پیوندبرگشت‌ناپذیر با ریبوزوم باکتری‌ها بیوسنتز پروتئین را مهار می‌کند. برای درمان عفونت‌های باکتریایی بکار می رود که در سال ۱۹۴۹ عرضه شد. این دارو جزو نخستین انواع آنتی‌بیوتیک‌ها محسوب میشود که علیه طیف متنوعی از باکتری‌ها مؤثر است و به همراه تتراسایکلین ها از انواع ساده و ارزان آنتی بیوتیک مسحوب میشود و به همین دلیل در کشورهای در حال توسعه از انتخابی‌ترین انواع آنتی‌بیوتیک است. اما در کشورهای توسعه‌یافته کلرامفنیکل درمان رده اول هیچ نوع عفونتی نیست به جز درمان موضعی التخهاب ملتحمه چشم.
مصرف این دارو به عنوان محرک رشد , پیشگیری و یا درمان عفونت ها
در حیواناتی که منبع مواد غذایی انسان هستند نگرانی عمده ای را در سطح بین
المللی ایجاد نموده است . وجود بقایای داروها و
مواد شیمیایی به ویژه آنتی بیوتیک ها و هورمون ها در مخصولات غذایی از
مهمترین عوامل ایجاد کننده اختلالات هورمونی , بروز مقاومت آنتی بیوتیکی در
باکتری های بیماری زا و یا سرطان در انسان میباشد . کلرام یک آنتی بیوتیک با طیف وسیع و داروی بلقوه سرطان زا است که فقط با دوراژ درمانی و برای عفونت های شدید جهت مصرف در انسان به کار میرود . FDA خواستار
توقف سریع این دارو در تمامی حیوانات خوراکی حتی به شکل موضعی شده . کلرام دارای اثرات سمی بر ژن ها که مصرف آن موجب سرطان شده و به دلیل وجود
آنمی آپلاستیک در افراد ممنوع است عوارض این دارو شامل آنمی ، کاهش تعداد سلول‌های خونی، مشکل بینایی، واکنش حساسیت شدید، مشکلات گوارشی، نارسایی کبدی، زردی می شود این دارو در چین , ویتنام ,
اندونزی , تایلند , هند , بنگلادش و مکزیک وایران به مقدار زیادی مصرف
میشود .
نمونه ای از کلرامفنیکل 50%
